The Last Taxi Back Ride (PART ONE)

The Last Taxi Back Ride

PART ONE

Written By Adrianne A. Aguilar

“Tommy, Tommy…” his eyes were blank looking at the car’s window, while I reach something on my back pocket. Sa kamamadali ko ay naihulog ko ang isang napakahalagang bagay, sa isa sa mga pinakamahalagang araw ng buhay ko.

“Let me reach that…” sabi ko sa sarili ko, and from nowhere I just heard a deafening sound, it was the grim sound of despair.

~*~

“Boss saan po ang destination nyo?” tanung sa akin ng taxi driver.

Pero hindi ako sumagot, sa halip ay sumakay ako sa may harapan ng kanyang sasakyan imbis na sa passenger’s seat sa likod, hindi pa rin ako sumasagot. Halata naman sa kanyang mga mata ang pag-aalala.

“Ah sir, sa airport po ba?” tanung na naman nito.

Sa pag kakataong iyon ay sinagot ko na siya, “Sige, basta iikot mo lang ako sa Manila at babayaran kita mag-kano man ang abutin ng singil sa metro…” sabay tingin sa kawalan sa aking harapan.

Narinig ko lang siyang sumagot na, “Ay ganun po ba, sir paki lock nyo na lang ang pinto at medyo gabi na rin…” suhestyon nito.

Halos mga dalawang oras din kaming nag iikot sa buong Metro Manila, buti na lang at maganda ang taxi na nasakyan ko, malamig, kasing lamig ng nararamdaman ko ng mga oras na iyon.

Narininig ko lang si Manong driver na nag-hahum ng pa-ilan ilang kanta, ramdam ko na gusto nyang mag usisa pero ramdam ko rin na nahihiya siya…

It was almost 12 midnight ng nag pahatid na ako sa aming bahay sa may BF Homes Paranaque.

“Sir ang ganda pala ng bahay nyo rito sa BF ha…” ang bati ng matandang driver habang inaabot ko ang aking bayad na umabot na ng mahigit pa sa dalawang libong piso. “Keep the change manong…” ang sabi ko pa rito. Tapos ng papasok na ako ng gate ay napansin niya na may kotse din ako sa bahay. Napakamot ito sa kanyang ulo. “Iho, iho…” tinawag niya akong bigla… Lumapit naman ako… “Kung sakali lang na gusto mong ipag drive ulit kita itext mo lang ako ha…” at iniabot nya ang isang tarheta, ang pangalan pala nya ay Mang Jun, ako naman ay nag pasalamat, at nag-pakilala, “Sige Mang Jun, itetext ko na lang kayo, Jace na lang po ang itawag nyo sakin…” at lumipas din ang gabing yoon.

Makalipas ang isang linggo ay ganun na nga ang nangyari, itinext ko si Mang Jun, nag punta naman ito, at ako ay inilibot ng inilibot sa buong syudad, madalas pa nga itong mag kwento. Ako naman madalas na tulala sa walang hanggang kawalan ng kalsada. Ngunit naririnig ko naman sya, na may apat itong anak, mag-tatapos na sa kolehiyo ang kanyang panganay, at ang bunso ay gagraduate naman ng Grade 6. Minsan mapapansin ko na lang na tahimik na ito na wari’y ba ako ay pinag mamasdan sa aking pag iisip.

Halos isang buwan na naging ganun ang pinag gagawa ko.

Hanggang sa isang tanong ang sumambulat sa akin mula sa kanya,

“Iho, ikaw? Ano ba ang nangyari sayo?”  naramdaman ko ang sinseridad ng kanyang tanong, dahil narinig ko pa ang kanyang pag lunok, senyales na nag dadalawang isip pa ito sa kanyang sasabihin, natutula ako panandalian, makalipas ang ilang segundo ay napatingin ako sa kanya, animo’y lagpasan ang aking mga tingin, at doon na, doon na nagsimula ang aking kwento.

~*~

“Jace…  Ano ba? Ano nga ba ang nangyari sayo? Anu nga ba ang bumabagabag sayo?” tinanong ko ng masinsinan ang aking sarili.

“Sige iho, makikinig lang ako…” tugon sakin ni Mang Jun.

Sa buong isang minuto ay tahimik lang ako, at ako ay napabuntong hininga…

At doon binunot ko ang aking lakas na mag simula…

Isang malamig na Nobyembre iyon, medyo maulan, kagagaling ko lang sa isa sa mga street party sa Malate nun, I was on my way home, I usually don’t bring my car, so I decided to take a cab. And so may napara na ako dahil nga sa ulan, nag-mamadali naman akong sumakay, ng isang boses ang gumulat sa akin,

“Oh I am sorry… But I thought that this cab isn’t taken yet…” sabi ng isang foreign looking na guy. Pero he has certain Filipino features.

“I see… So I guess I’ll take another cab…” pero ng papalabas na ako biglang lumakas ang ulan.

“Wait…” naramdaman ko na tinapik nya ako sa aking balikat.

“I am just a few block away, if you would like we could sort-of share the ride…” he politely suggested, mukhang napansin naman niya na mahirap na nga ang sumakay ng taxi ng mga oras na yun at medyo maulan pa.

Nag paunlak naman ako sa kanyang imbitasyon. Wala rin naman kasi akong dalang payong eh.

Dumaan ang Taxi cab sa streets ng Taft Manila, It so happened na sa isang malapit lang na condo dun sya ay nakatira, ako naman ay sa may bandang Paranaque pa.

In no time ay narating na namin ang kanyang lugar, ng akmang mag babayad na.

“Sir I don’t have change for your P1000 bill…” sabi ni manong driver.

Tinitignan ko lang sya, mukhang hindi naman alam ng foreign guy na ito ang kanyang gagawin, so I just offered my help, “It’s okay dude, I’ll just cover it up for you…” at nakita ko naman mga ngiti sa kanyang mata.

“Tommy, Tommy Lancaster…” at nagpakilala ito, sabay abot ng isang tarheta, wala naman akong magawa kaya ako rin naman ay nag pakilala, “Jace, My name is Jace Abrenica…”and I just gave him a brief smirk.

“So, Mr. Jace Abreni-cah” he pronounced my surname in a very slang manner… “I owe you one…”

At nag-mamadali naman itong pumasok sa mga lounge area ng condo na kanyang tinirirhan dahil sa lumalakas ng ulan.

Napa iling lang ako upon realizing that I have shared a cab ride with a stranger, well Tommy is kinda cute…  Then suddenly it just came out of my mind, wow taxi ride,ironically I just watched the movie “Serendipity” sa HBO two days ago, kita mo nga naman ang pagkakataon, and then Mr. Taxi driver interrupted my day dreaming, “Sir saan na po tayo?”, sumagot naman ako, “Manong sa BF Paranaque po…”

~*~

Tommy Lancaster, Manila Residence Tower, 0927375****, ilang beses ko rin na binasa ang kanyang calling card. Iniisip ko naman, should I call him? What for? Para bayaran pa yung taxi fare nya na nag kakahalaga lang ng mahigit 50-80 bucks?

Nah… So minabuti ko na lang na wag na syang kontakin o ano pa man, itinago ko na lang sa aking drawer ang kanyang tarheta. Maaga pa naman ako bukas dahil may schedule practice pa ako sa car race track na pag-aari ng aming pamilya.

Lumipas ang ilang buwan, I placed 1^st in a car racing competition, so my friends have decided to give me a victory bash, and guess what kung saan? Sa isang bar sa Malate.

In the end syempre we got wasted, kaya nga hindi ako nagdadrive ng kotse kapag nag pupunta ako sa bars dahil responsible naman akong driver.

It was about 2am, nag lalakad lakad na ako pauwi para makahanap ng taxi na masasakyan, kasama kasi ng iba kong mga kaibigan ang mga GF nila kaya hindi na akong nag abala pa na mag pahatid.

Nakakailang hakbang pa lang ako ng pag lalakad ng may narinig akong busina sa aking likuran, isa itong taxi cab, and from the background I could hear someone calling my name.

“Jace! Dude!” it was a very familiar voice, ng tumingin ako si Tommy pala yun…

“Hey dude I am on my way home, could I pwehde you sumahbhay…” slang pa rin pati ang kanyang pag-tatagalog.

Nasabi ko sa sarili ko, “eto na naman itong hilaw na kano na to, magpapalibre na naman yata…”

And then from nowhere as if nabasa nya ang isip ko, “My Treat…” hindi na ako nag dalawang isip pa, medyo antok na rin ako kaya sumakay nako.

At ayun na, that was the very first time na masasabi ko na we already got acquainted, although it is a very short time marami-rami din kaming napag usapan, I have told him about my hobby as a race car driver, and he had told me that he was just on vacation here sa Manila… After some short chit chat ay narating na nga namin ang kanyang condo unit at nag paalaman na, he was gracious enough to pay the rest of my fare which is I think is too much kasi he gave the taxi driver P500 and keep the change na nga raw.

And so in the end nakauwi na nga ako, pag kauwi ko ng bahay ay nagmuni muni muna ako sa aking desk and from nowhere ay binuksan ko ang aking drawer, kinuha ko ang kanyang tarheta, ang tarheta ni Mr. Tommy Lancaster na nakatira sa Residence Tower, 0927375****, at tinignan ko naman ang likuran nito, In Case of emergency please call, Ms. Alicia Sagrado (02)435-00** (local 23**).

“Hmmm, he is on vacation dito sa Pinas, bakit pa sya may calling card?” nasabi ko sa sarili ko, mamaya maya pa ay natuon ko ang sarili ko sa mga numero sa may tarheta.

Zero, Nine, Two, Seven, Three, Seven, Five, ****… Ewan ko ba, nagulat na lang ako ng idinial ko na ang numero ni Mr. Lancaster.

At sumagot ang isang seryosong boses, “Good day, may I know who is on the line?” tanong nito.

Nagpatumpiktumpik muna ako sandali, at tsaka sumagot, “Tommy this is Jace…” pakilala ko rito,

“Oh Jace, how are you?” sagot naman nito, “I am doing fine, by the way I just wanted to thank you for the free ride home…” alam ko naman na ayaw ng mga foreign guys na tulad nya ang paligoy ligoy pa…

“Oh, actually my bad… I should be the one thanking you… I told you that I owe you one so I guess  we are now quits… Peroh if it is not too much, could I invite you over for dinner?”

Panandalian ako ay nanahimik, hindi ko alam ang aking isasagot pero I realized it was a nice gesture for him to invite me, so why decline.

In the end we had that dinner, it was at the Aristocrat Restaurant at Roxas Blvd., yun pala ang gusto ni Tommy, he simply adores Filipino food.

In the end marami kaming napag-kwentuhan, his mum pala is a Filipina who is based in Calif, nurse pala si Tommy sa States and he is turning 29 this January, halos ilang buwan lang ang tanda ko rito and ayun nga nag eenjoy lang mag bakasyon dito.

After that sumptuous dinner, for the third time we shared a taxi ride together.

“So shall I bring you home?” he suggested, of course I refused, hindi naman na kailangan nun, because it was just some plain dinner.

And he just said, “Please…” with that most convincing pout of his, it reminds me of that cat in the Shrek Movie, “Puss in Boots”

So in the end he won over me, hinatid nya ako sa bahay ko sa BF Paranaque…

When it was about to pay the fare, dumudukot nako ako ng pambayad, ng bigla syang nag abot sa driver ng P500, and he just said, “Keep the change…”

I was like, “Ei that’s too much!” and he hushed me down using his ring finger, from nowhere he sealed my lips with a Kiss…

Actually hindi ko alam on how to react on this, I know that I do like him, pero hindi ko lang talaga inexexpect ang ganitong pangyayari, and it was the very first time that someone have kissed me in public, and in unlikely place pa, at the back seat of a taxi cab.

So we hurriedly took off the cab. It was a good thing that my parents were now residing at our house in Alabang, upon opening our house gates ay hindi na nya ako tinigilan, upon closing the lock ay hinablot nya ako, and from the front porch he kissed me, he drilled his tongue inside my now wet mouth, gumanti ako, ipinasok ko rin ang sakin sa kanya…

“Oh Jace… I did like you ever since the first time we’ve met…” and again he kissed me back, hindi naman ako makasagot…

“Gusto ko sanang sabihin, me too…” ngunit sinasamsam ko pa ang bawat halik na kanyang ganti sa akin… Habang tumatagal mas umiinit…

Upon entering the living area, he stripped me off my clothes, at hinubaran ko rin naman sya, wala ng paligoy ligoy pa, diniladilaan ko ang buo nyang katawan…

At ng nakita ko na ang kanyang tigas na tigas nyang alam nyo na, he commented, “You are a champion race car driver right? Can you shift my gear to the next level?” and Tommy smirked like a little devil playing with me, and I just answered him with a very deep stare.

In a very shift motion, isinubo ko ng buong buo ang kanyang tigas na tigas na pag-ari… Sa loob ng basang basa kong bibig ay kinambyo ko ito paharap, pakanan, pakaliwa hanggang sa I deep throat ko ito, na pasigaw siya sa sarap, “Fuck!”

Paulit ulit kong ginawa un habang pabilis naman ako ng pabilis, ng marining ko ang pinaka malakas nyang sigaw na fuck, ay bigla kong itinigil ang aking ginagawa at pilit ko sya hinablot at pinadapa…

“Fuck pala ha…” sa posisyong yun ay kinantot ko sya sa aking sofa.

Makailang beses syang nag mura sa sarap… He was like very fiery that night, hawak hawak kong ang kanyang tigas na tigas na uten, habang sya ay kinakantot ko…

Binayo ko pa sya ng binayo, at ng malapit na kaming labasan, he told me, “Please Jace, please cum inside me…” he whispered me that in his very sweet sounding voice…

And so I did… after a while he also came, he ask me if he could cum into my face and of course I said yes.

After that steamy sex of ours, hindi dun natapos yun, he fucked me on our second round, and we just realized that we are actually an item, after a month and so we realized that we are now celebrating our first ever monthsary.

“Who ever knew that we would end up being together…” Tommy told me while playing with my hair while lounging on my very messy bed.

“Well sometimes it could be really surprising right? So Tommy, what’s I love you in Filipino?” I asked him.

“Ma-hal kitah…” he is now trying hard to learn our language.

“So what Fucking Up in Tagalog?” I asked him again, “Kantoot!” and we just ended up laughing together.

For the next six months naging ganun ang routine naming ni Tommy, and I could say na nagiging magaling na syang mag tagalog,

Inaamin ko, madali talaga akong mag-mahal o magtiwala, pero iba ang naramdaman ko sa kanya, iba sa mga naging past boyfriends ko, it is like ours were effortless… Walang hang ups, walang arte, call me crazy pero tingin ko sya na nga ang buhay ko.

It was our sixth monthsary that time, we agreed to have dinner at a nifty restaurant at Manila Bay, pero susunduin ko sya sa isang hospital dahil nandun yung papers nya for some training of his. So we ended up again in the back of a taxi cab ride.

And then I called on his name medyo wala kasi sya sa kanyang sarili “Tommy, Tommy…” his eyes were blank looking at the car’s window, while I reach something on my back pocket. Sa kamamadali ko ay naihulog ko ang isang napakahalagang bagay, sa isa sa mga pinakamahalagang araw ng buhay ko.

“Let me reach that…” sabi ko sa sarili ko, and from nowhere I just heard a deafening sound, it was the grim sound of despair.

~*~

Nagulat at napasigaw si Mang Jun, nagulat din naman ako, there was a guy crossing down the street, pero we are sure na hindi namin sya nabunggo or what, dali dali naman lumabas si Mang Jun para tulungan ung taong katatawid lang, he was unconscious pero wala na rin naman akon nagawa we just rushed him at the hospital.

“Sir, he is doing alright now, wala naman syang galos or matinding sugat, medyo nakainum nga lang… Kamag-anak po ba kayo ng pasyente?” tanong ng doctor.

In the end, the doctor introduced the patient to us, his name is Liam Valdez…

(To Be Continued...)

Next:

The Last Taxi Back Ride

PART TWO
http://boykissesbydane.blogspot.com/2012/11/the-last-taxi-back-ride-part-two.html